گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ... ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم

حل مساله یا اثبات خود؟بسیاری از مسائلی که روزانه درگیر آنها هستیم و غر میزنیم، مسائلی قابل حل هستند. اما چقدر از عمق وجود به دنبال حل این مسائل هستیم؟ بسیاری از مواقع به دنبال اثبات خود هستیم تا ثابت کنیم کسی/مجموعه ای/سازمانی و ... کم کاری کرده است. اما بعد چه؟!!! صرفا ماندن و غر زدن و ثابت کردن کم کاری دیگران، چه آورده ای خواهد داشت؟ مسائل را حل کنیم و باور کنیم هیچ کسی معصوم نیست و احتمال خطای همه انسان ها وجود دارد. بی خیال کم کاری دیگران! گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ... ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم...